We zijn alweer bijna drie weken thuis. We zien regelmatig het zonnetje, maar ook bewolkte dagen komen veelvuldig voor. Bovendien vinden we het koud.

Het lijkt erop, dat ik de enige ben die naar de bibliotheek gaat. Snuffelen tussen de boeken is er niet bij wegens Corona. De boeken zijn via de website te reserveren en vervolgens op te halen. Dat kan dus gelukkig wel.

We hebben een afspraak met onze mondhygiëniste in Haarlem. Daarna lopen we nog even richting stad. We blijven maar kort, want er staat zo’n koude wind.

Vandaag zijn we op de verjaardag van onze kleindochter Tamara. Ze wordt 6 jaar. Tegelijkertijd vieren we, dat Jonathan op 24 mei 13 jaar oud wordt.

De andere oma en opa zijn nu niet aanwezig. Zij komen op Jonathan’s verjaardag en vieren dan eveneens Tamara’s verjaardag. Op deze manier worden de coronamaatregelen nageleefd.

De mannen maken er ook een feestje van en spelen een potje minibiljart.
We zijn door Immie en Pierre uitgenodigd om naar Friesland te komen. Ze zijn naar hun boot geweest in Cartagena en wij gaan er binnenkort weer naartoe. Er valt dus heel wat bij te praten.

Na de koffie met taart gaan we onze benen strekken in Harlingen. Immie en Pierre weten daar de leuke plekjes.

We strijken nog een poos op een terrasje neer en genieten van enkele porties bitterballen. Wat kunnen die toch lekker smaken, als je ze een poos niet hebt gehad. Daarna lijkt eindelijk de voor vandaag beloofde zon door te breken. We nestelen ons in de tuin bij onze gastvrouw en gastheer. Zo mogen ze echt wel genoemd worden, want we worden schromelijk verwend. Met bolle buiken na een hele gezellige dag, rijden we weer huiswaarts.

We zijn voor onze tweede vaccinatie in Hoorn en besluiten om daarna even door te rijden naar de Buyshaven in Enkhuizen. We zijn van harte welkom bij alle ‘Triskelvolgers’. Het is zo gezellig om elkaar weer even te zien en te spreken. We worden ook helemaal op de hoogte gesteld over de bezoekjes van ‘Bea’ en met alle toeters en bellen komt ze in de haven aan. Hahaha, het is de eerste keer, dat we haar in levende lijve zien.

Ook is er jong leven in de haven: een fuut met een kleintje. Op weg naar de auto spreken we de havenmeester Chris ook nog even. Hij belooft ons een plekje wanneer we terug komen.