Maand: mei 2017

We willen graag vertrekken naar Alicante, maar twijfelen daarover. De windverwachting is 15 knopen, maar daar tellen we er sowieso 5 bij op. Onze buren vertrekken ook en we overleggen met elkaar. Zij gaan om ongeveer 24.00 uur, om op tijd voorbij Cabo de Palos te zijn. Daar zit wat in en wij plannen om ongeveer 02.00 uur te gaan. Om 02.00 uur regent het een beetje en onze buren liggen er nog. Dat maakt ons onzeker; hebben we iets over het hoofd gezien? Om 03.00 uur is er leven bij de buren en Marco helpt ze een half uur later bij het wegvaren. Wij vertrekken om 04.15 uur; wat onwennig in het donker. De windrichting komt niet overeen met de voorspelling, waardoor we besluiten naar Santa Pola te gaan.

Om 18.14 uur leggen we aan in Marina Miramar. Door de pittige zijwind zijn hier enkele pogingen voor nodig. De loopplank is overbodig omdat we aan een smalle steiger liggen.

De volgende dag verkennen we Santa Pola. We lunchen in Parque El Palmeral en internetten onder het genot van sangria bij de marina.

Evengoed gaan we naar Alicante, maar nemen hiervoor de bus. We zien dan gelijk iets van de omgeving.

We lopen door de Calle de Las Setas (Paddestoelenstraat). Leuk voor kinderen, maar of je dan aan shoppen toe komt?

Wij in ieder geval niet, want we bezoeken Castillo de Santa Barbara….

vooral voor de vergezichten…..

Blijft mooi!!

 

T’is niet alleen feest op de boot, maar soms ook hard werken. De afsluiter van de vuilwatertank is stuk en een van de toiletten lekt. Marco krijgt de afsluiter er niet af, dus vragen we hulp van de werf Ascar; ze komen maandag. Op maandag ontvangen we mail, dat ze het niet redden vandaag. Onze buurman Wolfgang (Lutt Matten uit Munster) zegt, dat hij de afsluiter binnen 5 minuten kan verwijderen. Vele zweetdruppels, beetje bloed en enkele minuten langer dan 5, heeft hij de afsluiter eraf. Poeh, sterke man! Vervolgens de nieuwe afsluiter bij Ascar gehaald en perfect gemonteerd door astilleros Marcos! Ook de lekkage is verminderd.

Woensdag 24 mei fietsen we naar een strandje in de buurt, in de hoop ook de heuvel erachter te beklimmen. We vinden de weg niet en er is weer sprake van een ontoegankelijk militair terrein. Via een onaangename, stinkende route over het industrieterrein, belanden we uiteindelijk op een leuke route. Deze leidt ons naar “Santuario del Calvario” via een zeer steile weg. We binden onze fietsjes aan de boom, om te voet verder te gaan. We worden beloond met prachtig uitzicht.

De mannen repareren de kerkklok, maar maken ook even tijd om een foto van ons te nemen. Wij lessen onze dorst met bronwater van de maagd van Calvary.

Als laatste nemen we nog even een kijkje op de begraafplaats van Cartagena.

Een dag later wandelen we naar Castillo de Atalaya in Cartagena. Opnieuw een heuvel op; andere manier van hard werken.

We zien Cartagena weer eens van een andere kant; prachtig!

Zondag 14 mei vertrekken we om 10.30 uur uit Almerimar, nadat de Poniente (westenwind) weer tot rust is gekomen. Volgens de verwachting begint morgenmiddag de Levante (oostenwind) flink te blazen. Mooie tijd om te gaan. Om 12.00 uur belt Emiel vanwege moederdag en evenlater Matthijs.

Om 16.20 uur ronden we Cabo de Gata. Ondertussen feliciteren we ons jarige kleinkind Tamara en overige gezinsleden via Facetime. ook met Wendy hebben we contact via Facetime. We hebben een redelijke verbinding zo op zee. Als moederdagcadeautje zie ik tweemaal een school jagende dolfijnen.

We varen de nacht in en zien de maan opkomen. Hij schijnt ons aardig bij en dat vinden we wel prettig.

Om 08.45 uur liggen we aan de mooringlijn van Real Club de Regatta’s Cartagena en hebben vrij uitzicht voor ons.

We wandelen door de stad, fietsen/lopen de heuvel Galeras op en genieten van de museumnacht.

We bezoeken als eerste het museum Esplanade Arqua. Vervolgens lopen we naar het Museo Naval, waar in de Sala Isaac Peral het Cuarteto de Cuerda Mastia speelt. Dan willen we salsa en bachata dansen op het Plaza del Rey, maar worden afgeschrikt door het hoge niveau van de deelnemers van de dansschool. Wel leuk om even te kijken, maar we missen daar het Caribische sfeertje. Op weg naar een volgend museum worden we gepakt door de ritmes van de percussieband Koniré D’Akokan. Voor het Palacio Consistorial staat een enorm lange rij. We sluiten aan; dit moet toch wel de moeite waard zijn? Na ruim een uur mogen we naar binnen. Eerst maakt iedereen een foto en vervolgens leidt een gids ons rond. Op de terugweg kijken we naar de prachtige architectuur van de Iglesia de Santo Domingo in de Capilla de Nuestro Padre Jesús Nazareno. Om 02.30 uur kijken we vanaf de boot naar het afsluitend vuurwerk; het is de beste plek.

De medewerkers toeristeninformatie Almerimar informeren ons uitgebreid over de omgeving. Ze vertellen ons, dat het niet verstandig is om deze per voet of fiets te verkennen. Door de kassen, die eruit zien als een ‘plastic zee’, is het onmogelijk je goed te oriënteren. Wij willen dat wel eens zien en wandelen naar het dorp El Ejido, dat volgens de medewerkers zo’n 6 km van Almerimar vandaan ligt.

Het is geen inspirerende wandelomgeving, maar toch wordt er nog wat moois van gemaakt. Overal langs de weg staan prachtige oleanders in diverse kleuren. Wij krijgen in ieder een goeie indruk hoe het eruit ziet in de ‘plastic zee’ en de kans is groot, dat we thuis groente en fruit afkomstig uit deze kassen eten. We zijn al meer dan een uur aan het wandelen en zien nog steeds geen El Ejido. We naderen een winkelcentrum en zien van daaruit El Ejido liggen. Dat lijkt nog een flinke tippel en dat gaan we niet doen. We duiken het winkelcentrum in en besluiten de bus terug te nemen. Willen we wachten op de bus? Nee, dan toch maar liever terug lopen.

Ook  bij de haven is er voldoende kleurenpracht te zien.

Op zondag zijn we hier aangekomen en de zondag erna vertrekken we weer. Hadden we altijd maar een rekening van €88,31.

Het is zaterdag 6 mei en het havenkantoor opent om 10.00 uur. We vertrekken om 10.30 uur richting Almerimar; zo’n 123 nm. We weten niet of we in één keer gaan of een tussenstop doen. We zien wel hoe het gaat en verlaten de haven.

We zeilen zoveel als mogelijk en zetten de motor pas bij als de snelheid 2 knopen wordt. Het grootzeil komt er gelukkig helemaal uit. Na een uurtje zien we dolfijnen. Ze zijn druk met jagen en moeilijk te fotograferen. De kustlijn is prachtig.

We hebben genoeg mogelijkheden om een haven binnen te varen, maar we besluiten door te varen. Marco neemt zijn rust en Janny probeert de zonsondergang vast te leggen.

En na de zonsondergang volgt de zonsopgang. We zeilen niet meer want er staat nauwelijks wind.

Om 09.00 uur leggen we aan bij de meldkade van Puerto Almerimar.

We voelen ons te actief om te gaan slapen en verkennen alvast de omgeving. Daar lopen we de bemanning van de Jonas en Aveline tegen het lijf. We drinken koffie op de Jonas en om 17.00 uur is het borreltijd op de Triskel.

 

Na een heerlijke nachtrust willen we aan wal, maar dat valt nog niet mee. We stoeien heel wat uren, voordat Janny de loopplank over durft.

We vinden Estepona verrassend mooi…

Ook hier pogen we de pikhaak te posten. Allereerst gaan we naar het kleine postkantoor. Ze willen hem niet verzenden omdat t’ie langer dan een meter is; ook niet als we er voor betalen. Bij het grote postkantoor zeggen ze, dat het verzendadres niet klopt. Nou, dat klopt want er staat Portimao, Spain; volgens SVB geen probleem. We vragen SVB om een nieuw formulier en worden gelijk geholpen. We willen het graag vandaag posten vanwege het aankomend weekeinde. Het lukt ons zowaar. Hoera!

Enkele plaatjes bij de boulevard van Estepona. Je ziet gelijk wie er actief is en wie niet!

We vertrekken 3 mei om 12.40 uur vanuit La Linea en willen naar Estepona. Natuurlijk willen ook wij ons de goedkope brandstof uit Gibraltar niet ontzeggen, dus eerst tanken in Gibraltar.

We zijn op de Middellandse Zee en zien Gibraltar van de andere kant.

We zeilen langs de Costa del Sol……

en snoepen gezond….

Om 19.30 uur liggen we aan de mooringlijn in Puerto Deportivo de Estepona.

Morgen nemen we de loopplank in gebruik.

 

Het is niet altijd mooi weer in Spanje en het internet valt ook enigszins tegen. Deze combinatie maakt, dat we er op uit moeten. We hebben in Cadiz bij de Phone House 5 GB gekocht, maar dat was in een mum van tijd op. Vervolgens proberen we via internet bij de Spaanse Simyo een prepaid simkaart te kopen. Alles gaat goed tot het moment van betalen; onze Nederlandse creditcard wordt niet geaccepteerd. Gelukkig helpt een behulpzame (niet Engels sprekende) Spanjaard ons aan een Simyo simkaart met een beetje tegoed erop. Zo, dat hebben we vast binnen. Vervolgens kan hij de volgende dag ons tegoed opwaarderen..

De volgende ochtend regent het pijpenstelen en droog gaat niet worden. Regenkleding aan en op naar de stad om ons tegoed op te waarderen. Dit lukt echter niet, omdat internet eruit ligt vanwege de regen. Bijna overal worden we vriendelijk geholpen, maar zijn er niet mee geholpen. We worden van kastje naar de muur gestuurd en dat valt niet mee omdat de straten en stoepen blank staan. De putten kunnen al dat hemelwater niet aan.

Onze volgende boodschap is een andere elektriciteitsstekker voor de haven; in het havenkantoor alleen verkrijgbaar zonder snoer. In een winkel hebben ze een kartonnen doos met diverse stekkers. De eigenaar zegt dat het de goeie stekker is, maar wij twijfelen daaraan. “Neem maar mee”, zegt hij. “ Als het goed is kom je vanmiddag maar betalen”. We kunnen dit niet weigeren en nemen de stekker mee. PPPffft, moeten we straks sowieso weer door de regen.

Uiteindelijk komt alles goed: simkaart is opgewaardeerd en Marco heeft een andere stekkerverbinding gemaakt.

Dan hebben we nog ons project nieuwe Hook & Moor, geleverd door SVB. Bij het uitproberen gaat deze gelijk al stuk. Op hun kosten mogen we de haak terugzenden naar Bremen. We denken het pakketje even snel te posten bij het postkantoor van La Linea om daarna nog even naar Gibraltar te kunnen. Na een uur vertellen ze ons, dat er een telefoonnummer op het formulier ontbreekt en dat botst met het systeem. Ze willen bellen met Madrid, maar daar is het kantoor gesloten; of we morgen terug willen komen. We besluiten de pikhaak mee te nemen, omdat we verder willen varen (wordt vervolgd).

Er hangt een donkere wolk bij Gibraltar. In Mainstreet is het somber en frisjes. We kopen parfum, rum, tijgerbalsem en sudocreme en gaan terug naar Spanje. We maken nog een stadswandeling in La Linea.